FAQ

Zanim zadzwonisz

Z kim powinnam/powinienem się skontaktować, żeby umówić wizytę?

Poza ogólnym numerem do kontaktu z Centrum Słowo, nasi specjaliści podają też kontakt bezpośrednio do siebie. Warto skorzystać z tej opcji przed wizytą. Konkretny specjalista po zapoznaniu się z Twoim zgłoszeniem udzieli Ci wskazówek zgodnych ze swoim stylem pracy i Twoimi potrzebami.

Specjalista, którym jestem zainteresowana/y, nie odbiera. Co mam robić?

W naszej pracy nie mamy możliwości odbierania telefonów podczas spotkań z pacjentami. Prosimy Cię o wyrozumiałość. Żeby ułatwić specjaliście podjęcie zwrotnego kontaktu, najlepiej napisać wiadomość SMS z krótkim opisem zgłoszenia – do specjalisty lub na numer ogólny Centrum Słowo. Na pewno podejmiemy kontakt zwrotny. Wszelkie dane znajdziesz w zakładce kontakt.

Co o moim problemie muszę powiedzieć przy zgłaszaniu i umawianiu wizyty?

Dla nas najważniejsze są trzy sprawy:

  1. kto jest pacjentem (dziecko – w jakim wieku?, osoba dorosła, nastolatek, para…);
  2. jakiego rodzaju specjalista jest Ci potrzebny (psycholog, seksuolog, psychoterapeuta rodzinny, dietetyk, neurologopeda…);
  3. jakim problemem chcesz się zająć (np. praca nad dogadywaniem się z nastolatkiem, obniżony nastrój, problemy z odżywianiem, złe zachowanie dziecka w przedszkolu, wsparcie po stracie bliskiej osoby, problemy wychowawcze…).

Nie wiem, do kogo się zapisać, bo nie wiem, kto zajmuje się moim problemem – co teraz?

Zadzwoń do sekretariatu, na ogólny numer Centrum Słowo: 515 049 120 – powiedz w kilku zdaniach, na czym polega Twój problem, a postaramy się Ci doradzić, do kogo się zgłosić.

Jakie dane będę musiał/a podać?

Do wewnętrznej dokumentacji wymagane jest podanie imienia, nazwiska pacjenta (i ewentualnie osoby opiekuna), PESEL-u, adresu zamieszkania i numeru telefonu kontaktowego. Dorosłych pacjentów prosimy również o wskazanie osoby do kontaktu w razie okoliczności zagrażających zdrowiu i życiu (np. utrata przytomności). Wszystkie dane są zabezpieczone wg zasad RODO i używane wyłącznie do celów leczenia.

W Centrum Słowo istnieje możliwość uzyskania pomocy bez podawania tych danych, ale wyłącznie jednorazowo na zasadzie interwencji kryzysowej – decyzja o udzieleniu lub nie pomocy osobie, która odmawia podania danych personalnych należy do specjalisty.

Zanim przyjdziesz

Nigdy nie byłem u psychologa. Czego się spodziewać na pierwszej wizycie?

Przede wszystkim wywiadu, czyli zapoznania się z Twoją sprawą. Psycholog, jak i każdy inny specjalista, stara się najpierw zebrać informacje, żeby dopasować do nich najbardziej trafne działania diagnostyczne. Dopiero później wspólnie określicie Twoje potrzeby i możliwe formy udzielenia pomocy: czy będzie to terapia, czy konsultacje i w jakiej częstotliwości. Być może okaże się, że najpierw trzeba przeprowadzić jeszcze jakieś dodatkowe badania o charakterze medycznym.

Z jakim wyprzedzeniem przyjść na wizytę?

Ze względu na niewielką poczekalnię i procedury bezpieczeństwa dotyczące COVID-19, prosimy o przybywanie tuż przed wizytą (maksymalnie 5 minut przed).

Czy na pierwszą wizytę muszę coś ze sobą zabrać?

Tej informacji udzieli Ci specjalista po zapoznaniu się z Twoim zgłoszeniem. Istotne mogą być związane z Twoją sprawą dokumenty medyczne, opinie i orzeczenia, które dotyczą pacjenta (np. dziecka), dokumenty sądowe w przypadkach z tym związanych. O tym, z czego skorzysta, decyduje już sam specjalista. Jeżeli zgłaszasz problem dziecka, przydadzą się Twoje notatki z konkretnych sytuacji, wzbudzających Twój niepokój. Prosimy, pamiętaj również o numerze PESEL.

Kto może ze mną przyjść na pierwszą wizytę?

Jeżeli pacjent jest osobą niepełnoletnią, konieczna jest obecność rodzica. W przypadku dzieci najczęściej zaczynamy pracę od spotkania z samymi rodzicami, by przeprowadzić wywiad – w przypadku starszych nastolatków warto przybyć razem. Osoby dorosłe, jeżeli są w bardzo złym stanie psychicznym, mogą zabrać ze sobą osobę bliską.

Przychodzę z dzieckiem. Czy muszę zostawić je same z obcą osobą?

Troszczymy się o komfort naszych małych pacjentów. Staramy się sprawdzić, czy jest możliwość zostania sam na sam ze specjalistą, ponieważ część działań diagnostycznych ma wartość tylko bez obecności rodzica. Jeżeli jest to jednak za trudne dla dziecka, np. ze względu na wysoki poziom lęku, nie zmuszamy rodzica do wyjścia. Chcemy, by dziecko lubiło u nas być.
Czasem możesz się zdziwić, ale wiele dzieci i nastolatków, które zapowiadały niechęć do wizyty lub byłeś pewny, że nie zgodzą się zostać w gabinecie, po zapoznaniu się z miejscem i sympatycznym specjalistą – bardzo chętnie zostają z nim sam na sam.

Ile wizyt jest potrzebnych, żeby rozwiązać mój problem?

Nie jesteśmy w stanie określić tego z góry. Po rozpoznaniu sytuacji, które zabiera zazwyczaj 1-3 wizyt (to zależy od stopnia skomplikowania sprawy i liczby osób, jakie są w nią zaangażowane) przystępujemy do tzw. kontraktowania, czyli ustalania, co, w jakim celu, jakimi środkami i na jakich zasadach będziemy robić. Inaczej wygląda terapia nastolatka, inaczej praca z diadą mama-dwulatek, a inaczej pomoc całemu systemowi rodzinnemu – itd. Możemy wtedy ramowo ustalić liczbę wizyt, które przy optymalnej współpracy obu stron powinny przynieść konkretne efekty. Po ustaleniu zasad przystępujemy do właściwej pracy. Niejednokrotnie w toku terapii wychodzą na jaw dodatkowe okoliczności, wówczas renegocjujemy nasz kontrakt.

Nasi pacjenci pracują z nami przeróżnie: rozpiętość opcji zakłada między jedną-trzema konsultacjami, a kilkuletnią psychoterapią. Zależy to od potrzeby danej osoby oraz nurtu psychoterapeutycznego, w którym pracuje dany specjalista (więcej możesz o nich przeczytać tutaj:)

Części osób, które były przekonane, że przychodzą do nas na terapię (lub chciały wysłać na nią dziecko) wystarczają konsultacje (czyli spotkania sprowadzające się do uzyskania informacji) i bardzo szybko uzyskują efekt, o który im chodziło.

Chciałbym skorzystać z możliwości wydłużonej wizyty, żeby porządnie wyjaśnić mój problem – czy to możliwe?

Rzadko korzystamy z takiej możliwości. Długie wizyty zasadniczo są przeznaczone na spotkania par oraz rodzin. Nasze doświadczenie pokazuje, że przedłużane spotkania są męczące i mało produktywne dla obu stron. W tym przypadku mniej znaczy najczęściej więcej.

Boję się, że wizyta i rozmawianie o tych wszystkich trudnych sprawach mi zaszkodzi. Albo że psycholog namiesza mi w głowie.

Nasz zespół składa się z profesjonalistów, którzy także prywatnie są osobami poukładanymi. Powoływanie się na wartości w naszej misji oznacza również gwarancję umiaru i zdrowego rozsądku: nie będziesz poddany niczemu, co mogłoby pogorszyć Twój stan. Nie korzystamy z metod związanych z ezoteryką. Pracujemy w zgodzie z Kodeksem Etycznym Psychologa, poddajemy się superwizjom – czyli konsultacjom z bardziej doświadczonymi specjalistami – na wszelkich polach zabezpieczamy Twoje bezpieczeństwo psychologiczne.
Trudne emocje mogą się pojawić, ale naszym wspólnym celem jest rozwiązanie Twoich problemów i Twój dobrostan. Pojawienie się emocji często wręcz jest pomocne, by osiągnąć te cele. Ostatecznie jednym z koniecznych sprzętów w naszych gabinetach jest paczka chusteczek – z których korzysta przynajmniej połowa z Was, i to normalna sprawa, gdy rozmawia się szczerze o sprawach najważniejszych. Najczęściej jednak pierwsze wizyty to po prostu rozmowa i spojrzenie na całą sprawę „z lotu ptaka”.

Co to znaczy, że działacie w oparciu o wartości chrześcijańskie? Czego mam się spodziewać?

Chociaż nie jesteśmy powiązani z żadną instytucją, oddolnie przyjęliśmy jako nasz wyróżnik budowanie ośrodka na fundamencie wartości chrześcijańskich, które są dla nas ważne i w naszym odczuciu chronią przed nadmiarem „psychologizowania”. Bez narzucania własnych poglądów pacjentom, ale w szczerości przyznając się do dodatkowego punktu odniesienia poza wiedzą stricte naukową.

Nasz zespół jest różnorodny i część specjalistów pracuje wyłącznie w oparciu o to, co rozumieją jako neutralność światopoglądową, czyli unikanie włączania z własnej inicjatywy kwestii wiary do tematów poruszanych z pacjentem – chyba, że pacjent sam wyjdzie z taką inicjatywą.

To przede wszystkim baza sposobu organizacji miejsca i naszej pracy – Słowo nie jest zwyczajnie dla zysku, ale by stworzyć miejsce przyjazne rodzinie i by dzielić się tym, co mamy dobrego i by życie naszych klientów stawało się lepsze: bardziej harmonijne, by obudzić zdolność do tworzenia trwałych relacji, dawania wsparcia sobie i innym, życia twórczego, dobrego wpływu na kolejne pokolenia itp. Niezależnie od tego, z jakiego punktu nasi klienci startują i jak dotychczas ułożyło się ich życie. Dlatego zgłaszają się do nas osoby z przeróżną historią, poglądami i stosunkiem do spraw wiary. I ze wszystkimi możemy pracować.

Wartości chrześcijańskie to jednak punkt odniesienia w naszym myśleniu i interpretowaniu zjawisk. Chronią również przed zmiennymi modami w myśleniu psychologicznym oraz przed stosowaniem mieszanki metod wywodzących się tak naprawdę z innych religii czy systemów religijno-filozoficznych.

Więcej o tym, co uznajemy za założenia filozoficzne naszej pracy, możecie przeczytać na podstronie o nas.

Po wizycie

Czy dostanę u Was opinię psychologiczną / receptę / zwolnienie z pracy / zaświadczenie odbycia wizyty?

Mamy możliwość wystawienia opinii, która podsumowuje proces diagnostyczny i wystawienia zaleceń z podpisem i pieczęcią specjalisty. Ze względu na to, że nie jesteśmy ośrodkiem państwowym (nie podlegamy pod Kuratorium Oświaty ani pod NFZ), nasze pisma nie mają wiążącej mocy prawnej. Uznanie ich treści zależy od dobrej woli instytucji, której są przedstawiane. Koszt wystawienia opinii przedstawiony jest w cenniku.

W naszych opiniach staramy się zawrzeć istotne informacje, dające pełny obraz sytuacji i zindywidualizowane zalecenia. W związku z tym są one często bardzo mile widziane przez również instytucje państwowe.

Psycholog, psychoterapeuta, dietetyk, logopeda i konsultant seksuologiczny nie są lekarzami medycyny, kończą odrębne studia i nie wystawiają recept. Nie mamy możliwości wystawiania zwolnień L4.

Możemy natomiast wystawić zaświadczenie odbycia wizyty z jej terminem, tematem konsultacji itp. – stosownie do potrzeby. Wydanie zaświadczenia jest nieodpłatne.

Jak wygląda kwestia płatności? Czy jest możliwość płatności kartą? Jak wygląda kwestia faktur?

Jesteśmy ośrodkiem prywatnym i wizyty u nas są w pełni odpłatne. Część specjalistów uczestniczy w programie Karty Rodziny Dużej, z którą w Centrum Słowo wiążą się zniżki przy dłuższym procesie terapeutycznym (więcej w cenniku). Istnieje też możliwość negocjowania cen przy stałej współpracy, jeśli np. prowadzone są zajęcia terapeutyczne dziecka wymagające cotygodniowych spotkań przez lata, na podstawie odrębnej umowy.

Z zasady płacimy na miejscu gotówką. W pandemii powstała możliwość płatności on-line na konto firmowe, z której korzystamy głównie przy dłuższej współpracy. W naszym ośrodku nie ma możliwości płatności kartą.
Jeżeli potrzebujesz faktury, zgłoś to specjaliście przed wystawieniem paragonu.

Chciałbym wiedzieć, co moje dziecko naprawdę myśli – czy psycholog powie mi to po wizycie?

Wbrew częstemu przekonaniu, psycholog jako specjalista nie ma umiejętności prześwietlania psychiki pacjenta ani błyskawicznego skłaniania go do szczerości. Co więcej, takie streszczanie wypowiedzi drugiej osoby, niezależnie od jej wieku, jest niezgodne z etyką zawodową.

To, czego jako rodzic możesz się dowiedzieć, to ocena stanu Twojego dziecka, jego potrzeb, zalecenia, jak poprawić sytuację, która stanowi dla Was problem oraz interpretacja jego zachowania – czyli o co tak naprawdę może chodzić. Specjalista priorytetowo traktuje jednak interesy dziecka i jeżeli ma wątpliwości co do zasadności podawania rodzicowi swoich wniosków, może niektóre z nich zachować dla siebie. Z pewnością udzieli jednak Tobie informacji, jeżeli zagrożone będzie bezpieczeństwo i życie dziecka lub osoby trzeciej.

To nigdy nie może mieć miejsca – tego terapeucie nie wolno robić.

Jeżeli spotykasz się z taką sytuacją – powiadom przełożonych terapeuty. Nie zgadzaj się na takie zachowanie.

  1. Dotykanie pacjenta i jego rzeczy. Praktycznie zawsze jest niedopuszczalne – z małym procentem naturalnych sytuacji typu podniesienie rzeczy, która spadła. Przytulanie, głaskanie, trzymanie na kolanach, przytrzymywanie (np. rzekome odtwarzanie roli rodzica) to sytuacje nadużycia.
    W wyjątkowych sytuacjach mocnego kryzysu jest możliwość np. przytrzymania dłoni, ale są to bardzo rzadkie i nietypowe.
    Wyjątek: Trzeba brać pod uwagę obronę własną, niektórzy pacjenci w ciężkim stanie mogą wymagać np. przytrzymania czy odebrania jakiegoś przedmiotu ze względu na własne zachowanie agresywne.
  2. Zachowanie zmniejszające dyskrecję i komfort w sposób skrajny, typu: prowadzenie sesji przy otwartych drzwiach, prowadzenie sesji w dziwnej pozycji (np. leżąc, na podłodze).
  3. Prowadzenie sesji poza gabinetem w formie nieobjętej umową, nieuzasadnione celami terapeutycznymi, w godzinach ciszy nocnej, w dziwnych miejscach, w miejscach w których niemożliwa jest interwencja innych osób.
  4. Zachowanie które ma być „eksperymentem psychologicznym”, „prowokacją terapeutyczną” i które uwłacza normalnym kontaktom międzyludzkim. W naszym ośrodku nie korzystamy z żadnych tego typu form terapii. Wszelkie próby np. odgrywanie ról odbywa się za zgodą pacjenta i jest ściśle określone.
  5. Zachowania związane z praktykami ezoterycznymi typu: przekazywanie energii, oczyszczanie energii, czyszczenie czakr, wzywanie sił duchowych jakiejkolwiek proweniencji, ćwiczenia mające wprowadzić w trans, w stan hipnozy, uruchomienie sił duchowych pacjenta itp. – wszystkie wykraczają poza opartą na danych naukowych, zdroworozsądkową, etyczną i zgodną z antropologią chrześcijańską metodę pracy psychoterapeuty. Są niedopuszczalne.
  6. Nakazywanie konkretnych zachowań związanych z wyborami życiowymi, typu: „proszę się rozwieść / proszę się ożenić z tą kobietą; nie wolno panu podjąć / musi pan podjąć tę pracę; proszę adoptować” itp.
  7. Zamykanie drzwi na klucz, uniemożliwianie wyjścia z gabinetu (poza sytuacją związaną z zagrożeniem życia pacjenta, który np. zapowiada zrobienie sobie krzywdy po wyjściu z gabinetu).
  8. Nakazywanie spożywania jakichkolwiek leków lub innych środków o podobnym charakterze, podejmowanie obligujących pacjenta porad z innych dziedzin, np. fizjoterapii, integracji sensorycznej.