O nas

Chociaż nie jesteśmy powiązani z żadną instytucją, oddolnie przyjęliśmy jako nasz wyróżnik budowanie ośrodka na fundamencie wartości chrześcijańskich, które są dla nas ważne i w naszym odczuciu chronią przed nadmiarem „psychologizowania”. Bez narzucania własnych poglądów pacjentom, ale w szczerości przyznając się do dodatkowego punktu odniesienia poza wiedzą stricte naukową.

Nasz zespół jest różnorodny i część specjalistów pracuje wyłącznie w oparciu o to, co rozumieją jako neutralność światopoglądową, czyli unikanie włączania z własnej inicjatywy kwestii wiary do tematów poruszanych z pacjentem – chyba, że pacjent sam wyjdzie z taką inicjatywą.

To przede wszystkim baza sposobu organizacji miejsca i naszej pracy – Słowo nie jest zwyczajnie dla zysku, ale by stworzyć miejsce przyjazne rodzinie i by dzielić się tym, co mamy dobrego i by życie naszych klientów stawało się lepsze: bardziej harmonijne, by obudzić zdolność do tworzenia trwałych relacji, dawania wsparcia sobie i innym, życia twórczego, dobrego wpływu na kolejne pokolenia itp. Niezależnie od tego, z jakiego punktu nasi klienci startują i jak dotychczas ułożyło się ich życie. Dlatego zgłaszają się do nas osoby z przeróżną historią, poglądami i stosunkiem do spraw wiary. I ze wszystkimi możemy pracować.

Wartości chrześcijańskie to jednak punkt odniesienia w naszym myśleniu i interpretowaniu zjawisk. Chronią również przed zmiennymi modami w myśleniu psychologicznym oraz przed stosowaniem mieszanki metod wywodzących się tak naprawdę z innych religii czy systemów religijno-filozoficznych.

Wartości chrześcijańskie oznaczają, że klient może się spodziewać:

1) Że jego wyznanie, praktyki i przekonania religijne spotkają się z szacunkiem, zrozumieniem i akceptacją specjalistów.
2) Że w zespole są osoby zaznajomione z duchowością i teologią chrześcijańską i rozumiejące ich konsekwencje w wymiarze psychologicznym.
3) Że psycholog, psychoterapeuta jest w stanie odróżnić normalną religijność chrześcijańską od zaburzonej.
4) Że w zespole są psycholodzy, psychoterapeuci rozpoznający kody kulturowe związane z chrześcijaństwem, katolicyzmem, formacją duchową, które są w stanie, jeśli jest to umówione z klientem (zakontraktowane) i/lub zgodne z orientacją terapeutyczną pacjenta, wykorzystywać te kody w pracy terapeutycznej, konsultacyjnej.
5) Że specjaliści Słowa nie korzystają i nie zalecą korzystania z metod ezoterycznych, parapsychologicznych, okultystycznych. Opierają się na zachodnim, naukowym podejściu do psychologii i w rozmowie z klientem, dla którego jest to ważne, będą w stanie wskazać na niebezpieczeństwo duchowe wynikające z niektórych rozwiązań.
6) Że w Słowie możesz liczyć na znalezienie specjalisty (psychologa, psychoterapeuty, konsultanta seksuologicznego), który razem z Tobą poszuka rozwiązań, które są spójne z moralnością chrześcijańską, gdy jest to dla Ciebie istotne.
7) Że w zespole są osoby otwarte na duchowość chrześcijańską i pracujące nad rozwojem swojej wiedzy w tym zakresie. Prowadzą formację co najmniej intelektualną lub również własną formację duchową.
8) Że Słowo jest otwarte na współpracę ze strony organizacji i instytucji powołujących się na wartości chrześcijańskie, chrześcijańską antropologię oraz takie, które ich jawnie nie zwalczają.
9) Że specjalista, jeśli uznaje, że to istotne ze względu na osoby zaangażowane w proces, ma prawo do powołania się na własne wartości w pracy z klientem i niektórych przypadkach postawienia granicy niektórym sposobom czy celom pracy, jako niezgodnymi z jego sumieniem. Stawiamy na otwartą komunikację.
10) Że specjalista nie podszywa się pod osobę duchowną, kierownika duchowego i wykonuje swoją pracę w określonych granicach.
11) Że specjalista poddaje superwizji ten wątek swoich działań profesjonalnych, który jest związany z wpływem własnych wartości na pracę z klientem oraz pracuje nad samoświadomością w tym zakresie.
12) Że specjalista-terapeuta może chcieć zachować neutralność ze względu na zgodność ze sztuką terapeutyczną (np. w przypadku psychoterapeutów psychodynamicznych lub w innych nurtach) lub ze względu na cele terapeutyczne.

Słowo nie jest filią Kościoła ani innego ruchu wyznaniowego. Nie ma nic wspólnego z partiami i ruchami politycznymi. Ideową bazą założycielską i częścią tożsamości Słowa są wartości oraz antropologia (wizja człowieka) chrześcijańskie.

Współpracownicy Centrum Słowo, niezależnie od orientacji psychoterapeutycznej i osobistego światopoglądu czy wyznania, to osoby, które dobrowolnie akceptują taką bazę ideową.

Czym w szczegółowym ujęciu jest antropologia chrześcijańska? Czy faktycznie różni się od tego, co nazywa się ogólnie „etyką”? Oczywiście, w niektórych aspektach musi się różnić, ponieważ… nie ma jednej etyki 😉 Dla lubiących filozofować za założycielką 😉

  1. Szacunek do autonomicznej osoby ludzkiej.
  2. Wartościowość rodziny składającej się z ojca, matki i dzieci, która pomimo istnienia różnego rodzaju ludzkich związków i wspólnot, pozostaje optymalną dla rozwoju młodych pokoleń.
  3. Nadrzędna wartość monogamicznych i długotrwałych związków miłosnych, heteroseksualnych, rodzących i wychowujących potomstwo, w kulturach świata nazywanych małżeństwem, względem innych związków niełączących tych cech.
  4. Wartość zgodności i spójności płci biologicznej z psychiczną, jako optymalnej dla rozwoju człowieka. Wartość płci biologicznej. Niedowolność i niearbitralność doboru płci.
  5. Systemy rodzinne o wyraźnych granicach pomiędzy małżeńską a dziecięcą warstwą.
  6. Wartość wychowywania, kształtowania człowieka w kontrze do antypedagogiki.
  7. Odpowiedzialność starszego pokolenia za pokolenie niedojrzałe, za dzieci.
  8. Wartość nadrzędna seksualności spójnej z innymi wymiarami bycia człowiekiem (duchowym, emocjonalnym itp.) w bliskich i długotrwałych związkach romantycznych, zakładająca równość stron, namiętność, zaangażowanie i intymność.
  9. Optymalny cel seksualności niezależny od prokreacji, to bliskość psychiczna i przyjemność (nie upokorzenie, okazanie dominacji, zadanie cierpienia, wykonanie eksperymentu itp.).
  10. Odrzucenie poglądu, że w seksualności wartością nadrzędną względem innych nie jest przyjemność osiągana poprzez zgodę równych osób – zamiast tego wieloaspektowe widzenie seksualności. Dostosowanie wychowania seksualnego do wieku i wrażliwości dzieci, uznanie wartości powściągliwości w tym zakresie oraz naturalnego wstydu, chroniącego przed nadużyciami.
  11. Metody wychowania równoważące aspekt opiekuńczy z normatywnym i aspekt bliskości z autonomią.
  12. Unikanie stosowania przemocy fizycznej wobec drugiego człowieka i siebie.
  13. Unikanie manipulowania drugim człowiekiem.
  14. Wykluczenie zleceń krzywdzących człowieka, niezależnie od jego wieku i innych cech.
  15. Docenienie znaczenia i możliwej wartości cierpienia i poświęcenia w konkretnych wyborach życiowych.
  16. Szacunek do minionych pokoleń i do tradycji różnych kręgów kulturowych w kontrze do progresywizmu.
  17. Dystans do rozwiązań politycznych – bardziej obowiązujące są wymogi ponadczasowej etyki niż wymagania i oczekiwania władzy państwowej.
  18. Etyka cnót: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i wstrzemięźliwość (w kontrze do scjentyzmu, legalizmu, konformizmu i perfekcjonizmu tudzież absolutyzacji jednej wartości w rodzaju postępu, państwa, samorealizacji, estetyki, narodu itp.).
  19. Docenienie wartości powołania duchownego, zakonnego, celibatu i dziewictwa.
  20. Docenienie wartości religii, powoływania się na sumienie, życia w zgodzie z wymaganiami religijnymi (w opozycji do traktowania ich jako efekt błędów myślenia tudzież poddawalności na manipulację itp.).
  21. Wykluczenie ezoteryzmu, parapsychologii z pracy psychologicznej.
  22. Wykluczenie mieszania ról (psycholog nie jest kapłanem, spowiednikiem, kierownikiem duchowym).